Voor Peter Hellemons (Schiedam, 1957) zijn familie en vrienden de kern van zijn bestaan. In hart en nieren is hij kunstenaar, en niet in de laatste plaats een goede kok. Dat laatste doet hij niet op professionele basis maar juist voor familie en vrienden. Hij zegt zelf: “Eten is een feest, een doel om samen te zijn met vrienden, een verbintenis tussen mensen. ”Le peuple,  s’il  n’a pas de pain, qu’il mange de la brioche!  (2021), een tafelkleed van 3,5 x 1,5 m, dat hij speciaal voor de Textiel Biënnale 2021 maakte. Opnieuw  leverde de samenwerking met de experts van het Textiel Lab een ongekend hoge kwaliteit op en komen zijn kunstenaarschap en zijn liefde voor koken samen.Het geweven tafelkleed laat Hellemons visie op overproductie en – consumptie zien. Het delen van voedsel en koken voor dierbaren gaat over zijn waardering voor het eten en degenen die het samen nuttigen. Hij gaat hier uit van een platte benadering van eten en de ongelijkheid van verdeling ervan in de maatschappij. Enerzijds kunnen we door de weelde op tafel de waarde ervan niet meer zien. Het altijd in overvloed beschikbaar zijn van voedsel heeft er zelfs toe geleid dat twee derde ervan wordt weggegooid tijdens transport, in de winkels en in huishoudens. Anderzijds is er de ironie dat het aantal vaste klanten van de voedselbank gestaag stijgt. Overvloed en onbehagen roept het werk in gedachten. De geschiedenis lijkt zich keer op keer te herhalen, zoals het werk op een subtiele manier een verwijzing is naar de adel in het achttiende-eeuwse Frankrijk waar Marie Antoinette gezegd zou hebben: 

 ”Le peuple,  s’il  n’a pas de pain, qu’il mange de la brioche" Of ze deze woorden ooit echt gezegd heeft, is twijfelachtig. Het is een mooie verwijzing als het gaat over overdaad en we niet weten wat we daarmee moeten doen.

Tekst Diana Wind
voor de uitgave bij de gelijknamige tentoonstelling Textiel Biënnale 2021 Food for Thought
in museum Rijswijk van 29 augustus 2021 tot en met 16 januari 2022
Uitgeverij Waanders ISBN 978 94 6262 362 0